Królowe, które wyprzedziły swój czas
Od dzieciństwa przekonywano nas, że bycie królową jest jak wygrana na loterii: spełnienie marzeń. Jednak prawda jest daleka od bajek. Wystarczy przyjrzeć się dziejom naszych dzisiejszych bohaterek, królowych, które, ze względu na to, że wyprzedzały swoje czasy, zmuszone były do prowadzenia intensywnych walk z prawem, męskim szowinizmem, a nawet z własnym dworem.
Życie wielu kobiet, które sprawowały rządy wieki temu, jest dalekie od historii, które opowiadano nam, gdy byliśmy dziećmi. Jednak naszym bohaterkom udało im się zbuntować i w akcie odwagi zająć stanowisko przeciwko zasadom, które uniemożliwiały kobietom stanięcie po stronie decyzji rządu. One też były częścią walki. Naszej walka.
Kleopatra
Ostatnia królowa starożytnego Egiptu to postać kojarzona z pięknem, elegancją i siłą. Kleopatra była energiczną i przebiegłą królową, zawiązującą bardzo ważne sojusze, jak ten z Cesarstwem Rzymskim. Rządzący Egiptem dali jej niezrównaną władzę, czyniąc z niej niezależną i wpływową kobietę.
Kleopatra, oprócz umiejętności w sprawach politycznych, była błyskotliwa i inteligentna. Mówiła siedmioma językami i miała imponującą wiedzę o astronomii, muzyce, matematyce i literaturze. Przypuszcza się, że zasiadła na tronie w wieku 16 lub 17 lat. Do dziś podziwia się potęgę jaką miała w ostatniej ptolemejskiej dynastii starożytnego Egiptu.
Wiktoria Hanowerska
Wiktoria, z panowaniem trwającym około 64 lat, niemal osiągnęła rekord monarchini najdłużej panującej w historii. Została pokonana tylko przez jedną osobę, a jest nią królowa Elżbieta II, jej pra-pra-pra-prawnuczka. Wiktoria zasiadła na tronie w bardzo młodym wieku, miała 18 lat. Jednak od samego początku rządziła swoim ludem w sposób zawodowy. W 1877 roku została pierwszą Brytyjką, która otrzymała tytuł Cesarzowej Indii.
Wiktoria była matką dziewięciorga dzieci. Miała bardzo trudny poród, więc w swojej ósmej ciąży podjęła decyzję, która w tym czasie została uznana za anomalię: znieczulenie podczas porodu. Dzięki przykładowi królowej Wiktorii, kobiety zaczęły rodzić bez bólu.
Soraya Tarzi
Soraya Tarzi była przez 10 lat królową małżonką Afganistanu. Jako pierwsza (i jedyna) stała się jedną z nich, co uczyniło ją jedną z najpotężniejszych kobiet na Bliskim Wschodzie w latach 20. XX wieku. Jej feministyczne i postępowe poglądy dały jej w tym czasie niedoścignioną popularność.
Jej rządy dawały kobietom nadzieję na to, że ich kraj stanie się narodem, w którym będą miały prawa i wolność. Sto lat później, wciąż nie udało się tego osiągnąć. Wierzyła z pasją w edukację kobiet i założyła pierwsze w kraju czasopismo dla kobiet.
Oprócz licznych osiągnięć, jakie przyniosła afgańskiemu społeczeństwu, Soraya przeszła do historii za sprawą przemówienia, które wygłosiła w 1926 roku z okazji siódmej rocznicy niepodległości Afganistanu. W nim głosiła:
"Czy uważacie, że nasz naród od początku potrzebuje tylko mężczyzn, aby mu służyć? Kobiety również muszą uczestniczyć, tak jak we wczesnych latach naszego narodu i islamu. Wszyscy musimy starać się zdobyć jak najwięcej wiedzy”.
Krystyna Wazówna
Monarchini Szwecji, w przeciwieństwie do większości ówczesnych europejskich królowych, nie była szczególnie delikatna. Wykształcona jak chłopiec, nosiła męskie ubrania, bluźniła i publicznie wygłaszała swoją opinię. W XVII wieku, takie zachowanie było nietypowe dla kobiety. Była bardzo podziwiana i co najważniejsze, nie obchodziło ją, co ludzie myślą o jej wyglądzie, sposobie bycia czy orientacji seksualnej.
Krystyna kochała sztukę i literaturę. Dlatego też, kiedy w 1632 roku zasiadła na tronie, zamieniła rządzony przez siebie kraj w miejsce pielgrzymek dla ówczesnych intelektualistów. Królowa przede wszystkim chciała być wolna i podążać drogą wskazaną przez jej serce. W 1654 roku abdykowała, aby zrealizować swoje marzenie: nawrócić się na katolicyzm i zamieszkać w Rzymie. Jej historia jest fascynująca, podobnie jak sposób, w jaki zmieniła konserwatywne społeczeństwo.
Katarzyna II Wielka
W 1762 roku Katarzyna uczestniczyła w obaleniu rządów własnego męża, Piotra III. W przeciwieństwie do niego, nie czekała na koronę. Jeszcze w tym samym roku ogłosiła się cesarzową Rosji. Panowała przez 34 lata, aż do swojej śmierci.
Dzięki niej Rosja intelektualnie otworzyła się na świat, będąc uważana za jeden z najbardziej kulturalnych krajów ówczesnych czasów. Po raz pierwszy Rosja stała się prekursorem wszystkich nurtów kulturowych i intelektualnych. Katarzyna Wielka dążyła do rozszerzenia działalności kulturalnej, artystycznej i edukacyjnej swojego kraju.
Przed pojawieniem się szczepionek, w drugiej połowie XVIII wieku, ospa wietrzna brutalnie zdziesiątkowała Europę. Katarzyna dowiedziała się, że angielski lekarz poczynił wielkie postępy w walce z ospą. Katarzyna zaprosiła go do Rosji i zaszczepiła siebie i swojego syna Pawła.
Urraka Kastylijska
W środku średniowiecznej Hiszpanii, w połowie XII wieku, na tronie zasiadła kobieta, która przeszła do historii jako pierwsza hiszpańska królowa, która w pełni wykorzystała swój królewski autorytet. Trudności i zagrożenia, z jakimi borykała się za swoich rządów, sprawiły, że została zapamiętana jako "La Temeraria".
Jej życie było nieustanną walką, nie tylko o to, by zdobyć szacunek na czele królestwa, ale także o to, by nie zabrano jej terytoriów. Urraka rządziła tak samo jak robiłby to w czasie mężczyzna. Jednak w związku z tym, że była kobietą, surowo ją krytykowano i przesłuchiwano. Walka o utrzymanie korony z oparach męskiego szowinizmu w średniowieczu była, delikatnie mówiąc, nierozważna.
Ty też, bądź królową swojej własnej historii.
Jeśli zainteresował Cię ten artykuł, sprawdź też:
Co by było, gdyby Trzej Królowie byli Trzeba Królowymi?
Najpiękniejsze listy miłosne w historii
